Geef de egel een huis

Erik Egel vindt een huis

De ochtendzon straalt over het grasveld en schijnt in de ogen van Erik Egel. Mevrouw Merel fluit hem tegemoet. ‘Goeiemorgen merel…’ zegt Erik met een zucht. Hij is moe en zijn maag rommelt. Erik heeft drie kilometer gewandeld door Zwolle en kan tussen de stenen weinig eten vinden. Gisteravond floten de lentevogels hem wakker uit zijn maandenlange winterslaap. Hij heeft afscheid genomen van zijn broertjes en zusjes en zoekt nu een nieuwe woonplek. Mevrouw Merel fluit nogmaals naar Erik, nieuwsgierig kijkt hij waar Mevrouw Merel eigenlijk zit en ziet haar dan op een tak van een knoestige ouwe boom in een tuin zitten. ‘Misschien is daar een huisje’ denkt Erik. Er staat een schutting om de tuin, maar Erik geeft niet zo gauw op. Hij loopt dapper door en ziet dan gelukkig een gat. Hij wandelt er doorheen, het past precies, alsof het voor hem gemaakt is. Eenmaal in de tuin voelt hij vochtige bladeren en takken onder zijn pootjes. Verscholen tussen een struik staat een houten hokje. Dan ruikt Erik iets, hij speurt om zich heen en ziet een slak over de grassprieten glibberen, hij rent erop af en eet hemmet veel gesmak op. Nadat Erik zijn buik rond heeft gegetenschuifelt hij door de bladeren naar het houten hokje. Hij kruipt naar binnen en rolt zich op. Tevreden dommelt Erik Egel in slaap. Hij droomt dat zijn broertjes en zusjes net zo’n fijn huisje hebben gevonden in Zwolle.

Verhaal: Meike Beumer (Natuureducatie DRIL)
Foto: Evert Ruiter

‘Erik Egel’ is onderdeel van het project verbetering leefomgeving van dieren in de wijken Assendorp, Holtenbroek en Zwolle-Zuid.

Binnenkort meer! Enthousiast? Neem contact op met Rutger ter Horst